INGILIZCE USED TO – ALIŞKIN OLMAK – TÜRKÇE KONU ANLATIMI

We use “used to” to talk about habitual or regular actions or states in the past that are now finished.
After “used to” we use “the infinitive”.
(“Used to” alışkanlık halinde veya düzenli olarak yapılan faaliyetleri veya geçmişte geçerli olan, ancak şimdi olmayan durumları ifade etmek için kullanırız. “Used to” dan sonra “mastar” kullanırız.)

Affirmative Form: Subject + used to + infinitive
(Olumlayıcı Şekil: Özne + used to + mastar)

Examples (Örnekler):
I used to have a dog when I was a child.
(Ben çocukken bir köpeğim vardı.)

I used to play football every weekend but I don’t have time now.
(Her hafta sonu futbol oynardım, ama artık vaktim yok.)

I used to learn the piano but I don’t any more.
(Piyano çalmayı öğreniyordum bir zamanlar, ancak artık bunu yapmıyorum.)

Negative Form: Subject + didn’t use to + infinitive
(Olumsuz Şekil: Özne + didn’t use to + mastar)

Examples (Örnekler):
I didn’t use to like coffee, but I do now.
(Eskiden kahve sevmezdim, ama artık seviyorum.)

I didn’t use to do my homework, but I do now.
(Bir zamanlar ev ödevlerimi yapmazdım, ancak artık yapıyorum.)

I didn’t use to like cats, but I do now.
(Kedileri sevmezdim, ama artık onları seviyorum.)

Question Form: (Question word) + did + subject + use to + infinitive…?
(Soru Şekli: (Soru Kelimesi) + did + özne + use to + mastar…?)

Examples (Örnekler):
Did you use to go swimming everyday when you lived near the beach?
(Plaja yakın oturduğun zamanlar her gün yüzmeye gidermiydin?)

Did you use to go to nightclubs when you were younger?
(Daha genç olduğun zamanlar gece kulüplerine gidermiydin?)

Where did you use to live when you were a child?
(Çocuk olduğun zamanlar nerede yaşardın?)

NB: We can only use “used to” to talk about the past! When we want to talk about the present, we use “usually + Present Simple”.
(NOT: “Used To” ancak geçmiş hakkında konuştuğumuz zaman kullanılır!Şimdiki zaman hakkında konuşmak istediğimiz zaman, genellikle “usually + geniş zaman” kullanırız.)

Examples (Örnekler):
PAST: I used to get up early. (but I don’t now)
(Eskiden erken kalkardım. (ama artık bunu yapmıyorum))

PRESENT: I usually get up early. (I get up early now)
(Genellikle erken kalkarım. (şimdilerde erken kalkıyorum))